تلویزیون شهری اصطلاحی است که به تابلو های بزرگی گفته می شود که در کنار چهار راه ها، اتوبان ها، بزرگراه ها، پارک ها و استادیوم های ورزشی بر روی دکل های بزرگی نصب شده و به صورت کاملا رنگی تصاویر ویدیویی را پخش می کند.
تلویزیون شهری با کنار هم قرار گرفتن بلوک های ساخته شده در ابعاد کوچکتر ساخته می شود. هر کدام از بلوک ها از جزء دیگری تشکیل می شوند که ماژول LED نام دارد.
ماژول ها بلوک های مربع و یا مستطیل شکلی هستند که با کنار هم قرار گرفتن تعدادی از آنها کابینت ها ساخته می شوند. در تلویزیون های شهری برای تولید سایر رنگ ها از ترکیب رنگ سه یا چهار LED با رنگ های اصلی قرمز ، سبز و آبی استفاده می شود . هر پیکسل در تلویزیون شهری شامل سه یا چهار LED با رنگ های اصلی است .
تبلیغات محیطی یکی از قدیمی ترین روش های تبلیغاتی می باشد که استفاده از تلویزیون شهری در تبلیغات محیطی پرکاربرد می باشد تبلیغات محیطی به عناصر فیزیکی قابل اجرا جهت تبلیغات که در تیررس ببنندگان است اطلاق می گردد.
تابلوهای تبلیغاتی، بیلبوردها، فضاهای تبلیغاتی داخل مترو، بدنه اتوبوس ها و … گونه های مختلفی از تبلیغات محیطی بشمار می روند. یکی از مزیت های فوق العاده تبلیغات محیطی که سبب برتری آن نسبت به دیگر رسانه های تبلیغاتی گردیده این است که مخاطب ناگزیر به دیدن تبلیغات محیطی بوده و چون نمی تواند چشم خود را از رنگ ها و طرح های اطراف خود بپوشاند. در تعریف محتوایی این رسانه میتوان اینگونه گفت : رسانه تبلیغات محیطی آگاهی و اطلاعات مخاطبان را نسبت به ورود یک محصول نو به بازار یا ارائه یک خدمت نو از سوی صاحبان خدمات برای مخاطبان آنان فراهم می آورد.
انواع تلویزیون های شهری
به طور کلی تلویزیون های شهری از نظر ساختار پیکسلی به دو دسته RGB و 2RGB تقسیم می شوند . در نوع RGB هر پیکسل از یک LED قرمز ، یک LED سبز و یک LED آبی تشکیل شده است اما در نوع 2RGB هر پیکسل از دو LED قرمز ، یک LED سبز و یک LED آبی تشکیل شده است . نوع 2RGB در شرایط خاصی می تواند بین دو پیکسل واقعی در تصویر ، یک پیکسل مجازی تولید کرده و کیفیت تصویر را به شدت افزایش دهد . در یک ماژول تلویزیون شهری هر یک از پیکسل ها فاصله معینی تا پیکسل های مجاور خود دارند . لذا ماژول های متنوع با فاصله پیکسلی متفاوت ساخته شده تا تلویزیون شهری هایی با کیفیت های متفاوت تولید شوند.
